Paruzja, ponowne przyjście Jezusa

Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście

Paruzja jest greckim terminem związanym. Obecnie powiązanym głównie z religią. Oznacza obecność, przyjście, pojawienie się. W świecie hellenistycznym oznaczało oficjalną wizytę władcy lub urzędnika wysokiej rangi. Według Nowego Testamentu i doktryny wczesnego chrześcijaństwa: ponowne przyjście Chrystusa na świat, które wiązane jest z Sądem Ostatecznym.
 
Według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata. Jej źródłami biblijnymi są słowa Jezusa spisane w ewangeliach.
Na potrzeby tego opracowania przyjrzymy się temu co mówi Biblia dość pobieżnie. Chętnych do zgłębienia tematu zapraszam do własnych poszukiwań, bowiem dostępnych jest niezliczona ilość badań i opracowań teologicznych poświęconych temu tematowi.

Co mówi Biblia?

Jezus przychodząc na ten świat urodził się w skromnej stajence. Nie przyszedł, jak oczekiwali Żydzi w blasku siły i z armiami. - Czy zatem pozostałym tęsknotom i oczekiwaniom tego narodu zapisanym w Biblii można zaufać?
Jezus uczył miłowania nawet swych nieprzyjaciół, a nauki te zostały odrzucone przez Jemu współczesnych, a On sam ukrzyżowany. - Jakie inne z Jego nauk również zostały odrzucone lub niezrozumiane?

Mt 5, 44 A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; 

Zapowiedź powtórnego przyjścia przewija się w wielu fragmentach Nowego Testamentu. Między innymi w tych:

Dz 1, 9 Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. 10 Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. 11 I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

J 14, 3 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. 

Te treści jak i ich interpretacja te sprawiły, że wierzący chrześcijanie wyczekują rychłego, ponownego przyjścia swego Mistrza. Przyjście to zostało wspomniane także i w następujących ewangeliach, z których wybrane fragmenty znajdziecie w tym opracowaniu:

• 2 List św. Piotra 3 - Paruzja - dzień Pański 
• Ewangelia wg św. Mateusza 24 - MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA 
• Ewangelia wg św. Marka 13 - MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA 
• Ewangelia wg św. Łukasza 21 - MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA 

Jakie informacje dotyczące ponownego przyjścia Jezusa można odnaleźć w Biblii:

• Apostołowie łączą zburzenie Jerozolimy z powtórnym przyjściem Syna Człowieczego, co jak wiadomo nie wydarzyło się.

• Jezus pojawi się w chwale i mocy widzialny dla każdego
  Mk 13, 25 Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. 26 Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą
  Mt 24, 30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.
  Łk 21, 27 Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku8 z wielką mocą i chwałą.
  Ap 1, 7 Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili.

• Przed Nim pojawią się fałszywi Mesjasze
  Mt 24, 23 Wtedy jeśliby wam kto powiedział: "Oto tu jest Mesjasz" albo: "Tam", nie wierzcie! 24 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych.
  Mk 13, 5 Wówczas Jezus zaczął im mówić: «Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. 6 Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem. I wielu w błąd wprowadzą.
  Mk 13, 21 I wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz, oto tam: nie wierzcie. 22 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe wybranych.
  Łk 21, 8 Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi!
  2P2, 1 Znaleźli się jednak fałszywi prorocy wśród ludu tak samo, jak wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą wśród was zgubne herezje. Wyprą się oni Władcy, który ich nabył, a sprowadzą na siebie rychłą zgubę. 

• O tym, kiedy nastąpi kolejne przyjście - nie wiadomo. Będzie ono zaskoczeniem i dlatego należy być w każdej chwili na to gotowym
  Mk 13, 32 Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. 33 Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie.
  Mt 24, 27 Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.
  Mt 24, 36 Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec. 37 A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.
  Mt 24, 42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.
  1Tes 5, 2 Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w nocy1. 3 Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» - tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą 

• Można jednak wypatrywać znaków, które będą świadczyć o Jego powtórnym przyjściu
  Mt 24, 32 A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo! Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. 33 Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
  Mk 13, 28 A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo! Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. 29 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
  Łk 21, 29 I powiedział im przypowieść: «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. 30 Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. 31 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże.

• Mamy pozostać cierpliwi i spokojni
  2P3, 11 Skoro to wszystko w ten sposób ulegnie zagładzie, to jakimi winniście być wy w świętym postępowaniu i pobożności, 12 gdy oczekujecie i staracie się przyspieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią.
  Jk 5, 8 Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. 

• Skupić się na przygotowaniu siebie, na byciu gotowym w każdej chwili na Jego nadejście niż na wyczekiwaniu i określeniu czasu przyjścia
  Mt 24, 44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.
  Łk 21, 34 Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, 35 jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi
  2P3, 14 Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby [On] was zastał bez plamy i skazy - w pokoju,
  1Tes 5, 8 My zaś, którzy do dnia należymy, bądźmy trzeźwi, odziani w pancerz wiary i miłości oraz hełm nadziei zbawienia. 9 Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 10 który za nas umarł, abyśmy, czy żywi, czy umarli, razem z Nim żyli. 11 Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie.
  Dz 1, 7 Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą,

Jakość zapisów Biblijnych

Do czasu pojawienia się Księgi Urantii zapisy Biblijne były głównym źródłem, z którego można było czerpać informacje o Jezusie i Jego życiu na Ziemi. Poza podstawową kwestią jaką jest możliwość zniekształcenia przekazów biblijnych przez jakość tłumaczenia jak i zmiany dokonane przez Sobory Watykańskie warto zastanowić się nad czasem i sposobem ich powstania. Co jakiś czas pojawiają się badania nad wszystkimi wspomnianymi kwestiami zarówno w odniesieniu do Biblii jak i innych odnalezionych zapisów z czasów powstawania Nowego Testamentu, a nawet i wcześniejszych.

Badacze i religioznawcy zauważają, że chrześcijanie, tak jak i wyznawcy innych religii świata będą zmuszeni prędzej czy później do zastanowienia się nad tym kto, kiedy i jak spisał słowa Biblii. Krytyka biblijna mająca swój początek w XIX wieku, zauważa, że niektóre księgi Biblii nie mogły zostać napisane przez tych, którym się je przypisuje jak i to, że daty i inne "fakty" biblijne mogą zostać obalone. (Może ten artykuł Cię zainteresuje)

Księga Urantii informuje nas między innymi o tym jak powstawała religia Chrystusa. O tym jak z ewangelii głoszonej przez Jezusa o ojcostwie Boga i braterstwie ludzi stała się religią o Jezusie. Przyczyną tego jest zwykły nieprzewidziany bieg wypadków wynikający z chęci czynienia tego co najlepsze i dzielenia się swoją radością i dobrą nowiną przez apostołów. 194:4.11 (2068.1)

Warto może zatem czytając zapisy Biblijne postępować tak jak Jezus, który korzystając z zapisów Starego Testamentu wybierał to co prawdziwe i wartościowe. W rozmowie z Natanielem w dokumencie 159 tak mówił o Piśmie Świętym:

• Zawiera najlepsze wyższe myśli i tęsknoty narodu żydowskiego, ale też i wiele tego co nie reprezentuje charakteru nauk Ojca w niebie 159:4.2 (1767.4)
• Pisma te są dziełem ludzi i są wadliwe gdyż w całości pochodzą od człowieka, ale i tak stanowią najlepszy na ten czas zbiór mądrości religijnej 159:4.3 (1767.5)
• Zostały napisane przez inne osoby, niż wskazują ich nazwy. Zawiera wiele prawd, ale też i wiele fałszywych obrazów kochającego Ojca 159:4.4 (1767.6)
• Pismo Święte odzwierciedla stan intelektualny i moralny osób, które je tworzyły. Bóg nigdy nie nakazywał zabijać, ani toczyć bitw w Jego imieniu 159:4.5 (1768.1)
• Najgorszą jest pojawiająca się w nim idea nieomylności Pisma Świętego. Ojciec nie ogranicza objawiania prawd do jednego tylko pokolenia, czy narodu 159:4.6 (1768.2)
• Nawet jeśli przodkowie żyli napełnieni duchem, to nie znaczy to, że ich słowa są równie natchnione duchowo 159:4.7 (1768.3)
• Nic czego dotknął człowiek nie można uważać za nieomylne 159:4.8 (1768.4)
• Każdy może, a nawet powinien samodzielnie interpretować zawarte w Piśmie prawdy. Konieczny jest zdrowy rozsądek nie ignorancja czy nietolerancja przy interpretacji 159:4.9 (1768.5) 

Co jednak jest tym prawdziwym i wartościowym w Biblii? Jak to odnaleźć i właściwie wybrać? Może Księga Urantii pomoże na tę sprawę rzucić nieco światła? Co zatem dowiadujemy się o powstawaniu zapisów Nowego Testamentu:

• Jezus nie pozwolił na robienie zapisów, by apostołowie nie podzielili się na różne grupy różnie interpretujące zapisane słowa swojego Nauczyciela po Jego odejściu 159:4.7 (1768.3)
• Apostołowie wiedzieli, że Jezus nie chciał pozostawić po sobie zapisków, dlatego spisywanie ewangelii było znacznie opóźnione. Pierwsze notatki zaczął czynić Andrzej 121:0.1 (1332.1)
• Ewangelia Marka - Najprostszy zapis życia Jezusa na prośbę istniejącego już Kościoła w Rzymie stworzył w roku 68, Jan Marek będący uczniem Szymona Piotra, a później Pawła. Zapis ten został wielokrotnie modyfikowany. Stanowił on wraz z notatkami Andrzeja podstawę do późniejszych Ewangelii 121:8.3 (1341.4)
• Ewangelia Mateusza – napisana przez Izydora, jego ucznia – nosi nazwę Mateusza, gdyż w ten sposób honorowano wtedy swoich nauczycieli. Izydor wykorzystał w 71 roku do jej stworzenia zapiski Mateusza, jak i 4/5 opowiadania Marka. 121:8.7 (1342.2)
• Ewangelia Łukasza - Łukasz poznawał nauki o Jezusie od 47 roku jako uczeń Pawła. Ułożył zapiski z opowiadań Pawła, innych świadków, 4/5 opowiadań Marka i Izydora w Ewangelię w 82 roku. 121:8.9 (1342.4)
• Ewangelia Jana – Jan zainspirował Nathana do jej napisania w 101 roku. Została ona wielokrotnie redagowana, by sprawiała wrażenie dzieła Jana. Jan opowiadając korzystał ze swej pamięci bazując na trzech pozostałych istniejących już zapiskach. 121:8.10 (1342.5)
• Wszyscy przedstawili obraz Jezusa takim jakim pozostał w ich pamięci najuczciwiej jak potrafili. 121:8.11 (1342.6)
• Pisarze ewangelii chcąc dobrze ubarwili nauki Jezusa wierząc, że nie będzie Go na tym świecie jedynie przez krótki okres czasu. 170:2.10 (1860.5)
• Apostoł Jan miał problem z wyjaśnieniem wczesnym chrześcijanom różnych znaczeń królestwa Bożego używanego przez Jezusa, dlatego zaprzestano używania tego pojęcia 170:2.24 (1861.6)
• Mający dobre intencje autorzy testamentów zmienili i zdogmatyzowali historię hebrajską
• Instytucjonalny Kościół ustanowiony przez Pawła stał się namiastką Jezusowych nauk o królestwie nieba 170:5.7 (1864.7)
• Instytucja Kościoła jest zastępczym programem Jego uczniów chcących ratować resztki Jego nauk przed całkowitą zgubą 170:5.14 (1865.4)

Czy informacja o wykorzystywaniu tych samych notatek do sporządzania niemal wszystkich ewangelii ma znaczenie? Można spojrzeć na niektóre ich fragmenty z innej perspektywy i zastanowić się na ile są one prawdziwe i “własne”, a na ile powielaniem tych samych elementów, a nawet i słów. Nietrudno zauważyć, że nawet w udostępnionych w tym opracowaniu fragmentach słowa i treści są czasami niemal identyczne. Fakt ten wzbudza zainteresowanie co do pozostałych informacji ujętych w Księdze Urantii.

Obietnica kolejnego przyjścia Jezusa w Księdze Urantii

Jaki stosunek ma Księga Urantii do paruzji? Przede wszystkim potwierdza, ale i jednocześnie prostuje kwestie, które zostały z uwagi na sytuacje i naturalne ograniczenia apostołów jako ludzi tamtych czasów, niewłaściwie zrozumiane lub zinterpretowane. Zniekształcenia te ugruntowały się później wśród chrześcijan słuchających ich poselstwa.

Szef Gwiazd Wieczornych, superaniołów wszechświata lokalnego, potwierdza, że słowa Jezusa obiecujące powrót na Ziemię są prawdziwe. 119:8.8 (1319.1) W wielu innych miejscach w Księdze możemy odnaleźć niezwykle interesujące zapisy o specjalnym administracyjnym znaczeniu naszej planety związanym z wstępowaniem śmiertelników wynikający z obdarzenia w ciele dokonanego przez Michała z Nebadonu. Pośród nich pojawiają się także i dokonywane przez Niego zapowiedzi o Jego powtórnym przyjściu 37:3.4 (409.1).

Syn Człowieczy wielokrotnie obiecywał swoim apostołom to, że powróci na Ziemię. Dlatego informacje o ponownym Jego pojawieniu się na Ziemi zachowały się po dziś dzień. Kwestie związane z ponownym przyjściem okazały się jednak zbyt trudne do zrozumienia dla tamtego pokolenie i nie zostały właściwie zrozumiane, a przez wielokrotne ustne przekazy i konieczność polegania na pamięci, ulegały coraz większemu zniekształcaniu. 194:4.6 (2067.1)

Temat obietnicy powrotu Michała na Ziemię jest podejmowany w Księdze Urantii przez wiele istot odpowiedzialnych za przekazane nam dokumenty. Można zatem wnioskować, że kwestia ta jest dla nich równie ważna i jest tematem, nad którym istoty duchowe niejednokrotnie się zastanawiają. Pojawiają się rozważania, kiedy to zdarzenie będzie mogło zaistnieć. To samo dotyczy innych przyszłych wydarzeń, które mogą być z nim powiązane, jak możliwe przyszłe zadania Melchizedeka dla naszej planety. Niektórzy z nich uzależniają objęcie przez Melchizedeka zadań zastępcy Księcia Planetarnego od ponownego przyjścia Michała na Urantię 114:1.4 (1251.3) podczas, gdy niektórzy jak Szef serafinów oczekują pojawiania się Melchizedeka niezależnie od tego faktu w każdym niemal czasie.

Drugie przyjście Jezusa na Ziemię wiązane jest niejednokrotnie z zakończeniem nieuregulowanego status duchowej administracji naszej planety. We wszechświecie lokalnym nikt nie posiada informacji o tym, kiedy dokładnie i jak się to wydarzy. Melchizedecy z Nebadonu pozostają na stanowisku, że przed drugim osobistym pojawieniem się Michała na naszej planecie jedynie niewielkie zmiany mogą nastąpić w administracji duchowej planety. 114:7.16 (1259.1)

Istoty pośrednie, będące opiekunami i historykami naszej planety, skłaniają się ku wierze, że nie tylko drugie, ale i wielokrotne pojawienie się Jezusa na Ziemi jest możliwe. 176:4.4 (1919.1) To właśnie dzięki dokonanym przez nich zapisom życia Syna Człowieczego możemy odnaleźć materiały z Jego naukami prowadzonymi dla uczniów. W dokumencie 176 znajdziemy największą ich ilość związaną z ponownym przyjściem na Urantię. Tam dowiadujemy się między innymi, że Jezus zapowiedział apostołom swój powrót w chwale. Nie w ciele, a w duchu. Zaznaczając, że nie materialne, a duchowe oczy będą w stanie zobaczyć Go powracającego na Ziemię jako Michał, suweren Nebadonu. 176:2.4 (1915.1). O Jego ponownym przyjściu ma wiedzieć świat. 176:4.5 (1919.2) Już sama ta kwestia, pojawienia się jako istota duchowa, zmusza do zastanowienia w jaki sposób dowie się o tym fakcie cały świat, skoro ludzkie oczy nie są w stanie Go zobaczyć.

Choć zapowiadany, to jak wspomniano wcześniej, czas ponownego pojawienia się Jezusa na Urantii nie jest jednak znany. Temat ten został też poruszony przez samego Mistrza podczas nauczania o królestwie niebieskim. Warto zauważyć, że nie łączył On jednoznacznie jednego z jej stadiów, odnoszącego się do kolejnej epoki, epoki braterstwa człowieka, ze swoim powtórnym przyjściem 170:4.15 (1863.13) Czy jest to wybiegiem mającym na celu to, byśmy nie poprzestawali na pracy nad sobą? Nad byciem lepszą wersją siebie? 176:3.7 (1917.3) Czy mamy tu do czynienia z próbą zachęcenia nas do pracy nad sobą, gdyż jedynie taka praca wykonywana przez większość ludzkości może doprowadzić w ostateczności naszą planetę do koniecznych zmian? Do dalszego rozwoju?

W nauczaniu Jezusa pojawia się też zapowiedź nowego objawienia królestwa. 170:4.15 (1863.13) Czy może dotyczyć to samej Księgi Urantii, czy czegoś co pojawi się później? Jakakolwiek odpowiedź by nie była to ponadczasowe wartości i praca dla drugiego człowieka do jakiej Księga nas zachęca na swych stronach może przyczynić się tylko do powstania większej ilości dobra i miłości na Ziemi.

To, co jest nam sugerowane, to to, by zamiast oczekiwać kolejnego przyjścia Jezusa, który rozwiąże nasze ziemskie problemy, każdy z nas z tego i z każdego kolejnego pokolenia ludzkości powinien pracować nad samym sobą, by osiągać osobiste wewnętrzne królestwo niebieskie. Zaprzestać przykładania tak wielkiej wagi do życia materialnego. Sugeruje, by zacząć kierować swoją uwagę w stronę duchowości. A wielopokoleniowe, osobiste działania całych grup duchem prowadzonych jednostek przyniosą duchową wiosnę, która to zwiastuje przyjście kolejnego boskiego Syna. 176:2.6 (1915.3). Informacje te można powiązać ze zmianami epokowymi opisywanymi w dokumencie 52. Planeta nasza bowiem znajduje się obecnie w epoce poadamicznej, która to epoka cechuje się rozwojem materialnym, mechanicznym, wynalazkami, eksploracją i poznawaniem planety 52:3.6 (593.5), nacjonalizmem, postępem w dziedzinie etyki i dążeniem do osiąganiem braterstwa człowieka, które staje się w ostateczności celem społecznym 52:3.12 (594.3). Zapowiedź kolejnej epoki, to zmiany zapatrywań większości ludzkości w kierunku duchowości, w kierunku sztuki, muzyki, literatury, rzeczywistości intelektualnych, prawdziwej filozofii i religii osobistego doświadczenia duchowego. 52:3.11 (594.2). Wydaje się, że wspomniana wcześniej “wiosna duchowa” zawiera właśnie te elementy sygnalizujące przyjście kolejnego rajskiego Syna.

Rajski Syn, wybawca kończący bunt

Wspomniana wcześniej kolejna epoka planetarna wiązana jest z przyjściem kolejnego rajskiego Syna. Czy możliwym jest, że nastąpi to w powiązaniu z powtórnym pojawieniem się Jezusa na naszej planecie? Czy dopiero kolejna epoka naszej planety może zakończyć bunt i znieść kwarantannę duchową i przywrócić tym samym naszą sferę do obwodów wszechświatowych? 

Co wiemy zatem:

• Z fragmentu 53:9.7 (611.6) dowiadujemy się, że koniecznym jest pojawianie się boskiego Syna na Ziemi, by ostatecznie zakończyć efekty buntu Caligastii, zdetronizowanego Księcia Planetarnego.
• Obdarzenie dokonane przez Michała i Jego powrót od Ojca do sprawowania swoich funkcji z ostateczną możliwą suwerennością w Nebadonie zakończyło bunt w Satanii, w naszym systemie lokalnym. 53:8.3 (609.6)
• Przez czas przebywania Michała na Ziemi, Caligastia był Księciem Planetarnym, który to tytuł stracił po zakończeniu ziemskiej misji Jezusa. 53:8.5 (610.1)
• Dzięki misji obdarzeniowej zakończonej powodzeniem Jezus został ogłoszony i przyjął tytuł Planetarnego
• Księcia Urantii. Jednak nie zakończyło to buntu na naszej planecie. 114:1.1 (1250.12)
• Status naszej planety nie uległ zmianie pomimo faktu, że to na naszej planecie rozegrały się sprawy dotyczące zakończenia buntu w całym systemie Satanii. 

Wnioski jakie się nasuwają są takie, że to, co się do tej pory wydarzyło, było niewystarczające do większych zmian na Ziemi. Jakie są zatem inne, konieczne, dodatkowe i możliwie jednocześnie kończące zaistniałą sytuację elementy?

Zastanawiając się nad tą kwestią możemy znaleźć pośrednią odpowiedź w dokumencie numer 27. Bowiem z fragmentu 27:0.2 (298.2) wnioskować można, że aby zakończyć bunt na planecie koniecznym jest, by obdarzający Syn po wykonaniu misji powrócił do Ojca Uniwersalnego, uzyskał od Niego akredytację a następnie powtórne pojawił się jako wybawiciel na danym odizolowanym świecie. Z Księgi Urantii dowiadujemy się, że wszystkie elementy oprócz ostatniego zostały już wypełnione przez Michała. Zapis ten wyjaśniać może także przyczynę wielokrotnie powtarzanego przez Michała zapewnienia o tym, że powróci na Ziemię i że będzie wtedy w pełni swej chwały. 176:4:5 (1919.2) Konieczne jest bowiem powtórne pojawienie się w pełni swej mocy, by bunt i kwarantanna zostały zniesione. Jezus w drodze od Ojca zatrzymał się na Jerusem. Wygląda na to, że może tam oczekiwać do momentu, kiedy najodpowiedniejsze warunki do Jego ponownego pojawienia się na Urantii zaistnieją. Kwestię ponownego pojawienia się rozpatrywaliśmy już powyżej.

Wnioski z tych rozważań nasuwają myśli, że oczekujemy tych czasów, gdy ewangelia królestwa, a więc braterstwo człowieka będzie znane, głoszone i szerzone na całym naszym świecie. Wtedy, wraz z nastawaniem nowej epoki pojawi się u nas Rajski Syn, by rozpocząć kolejny system sprawiedliwości. 176:2:5 (1915.2). Piąte epokowe objawienie daje do zrozumienia, że nawet jeśli synem tym nie będzie sam Michał, to posłany nam będzie inny Syn. 171:8:5 (1876.2)

Jaki Boży Syn może pojawić się jako kolejny na Ziemi?

Już z wcześniej poruszanych kwestii dowiadujemy się, że nie tylko ponownego pojawienia się Chrystusa Michała, ale możliwe są też inne klasy synostwa, których możemy się spodziewać jako kolejnych. A mianowicie: 

• Jezusa Chrystysa, Syna Człowieczego, Michała z Nebadonu
• Machiventy Melchizedeka podejmującego zadania zastępcy Księcia Planetarnego
• Avonala rozpoczynającego kolejną epokę planetarną, którego zadanie może, tak jak i wcześniej, przejąć sam Michał
• syn i córka Adama i Ewy

Jak już wspomniano wcześniej choć istoty pośrednie widzą tę sytuację jako mało prawdopodobną, to istnieje jednak nikła szansa na to, że jeszcze przed ponownym pojawieniem się Michała zjawi się na Ziemi Machiventa Melchizedek w celu pełnienia obowiązków zastępcy Księcia Planetarnego, który to tytuł otrzymał z rąk samego Michała, 114:1.3 (1251.2)

Kolejną klasą Synostwa Bożego pojawiającą się w standardowej kolejności są Avonale, a przybycie jednego z nich na naszą planetę pomimo zaburzeń w kolejności obdarzeń jest możliwym, 20:4.5 (227.3) Jednak w świetle zagmatwanej sytuacji naszej planety jest to mało prawdopodobnym, by pojawił się on przed którymś z wcześniej wymienionych. Do pojawienia się jego niezbędnym jest dotarcie planety do kolejnej epoki tak jak wspomniano wcześniej. Dodatkowo warto w tym miejscu wspomnieć, że zadania obdarzenia, jako istoty cielesnej narodzonej z kobiety, dokonywanego zwykle przez Avonali podjął się na naszej planecie sam Michał dezorganizując tym samym kolejność pojawiających się Synów Bożych i ustanawiając tym samym niezwykle bliskie i trwałe połączenie z nasza planetą, która to stała się tym samym sentymentalnym sanktuarium dla całego Nebadonu. 119:8.8 (1319.1) Głównym z dziesięciu milionów zamieszkanych światów, śmiertelnym domem Chrystusa Michała.

Można zadać jeszcze inne pytanie. Czy jeśli tym, kto się pojawi na Urantii będzie Jezus, to czy będzie on samotny, czy też w towarzystwie? A jeśli tak. To jakim?

Możliwym wydaje się przybycie kilku osobowości jednocześnie. Przybywający powtórnie Michał zakończy swoje dzieło, Machiventa przejmie rolę Planetarnego Księcia w towarzystwie zmaterializowanego syna i córki Adama i Ewy. Możliwe, że pojawi się wraz z nimi zmaterializowany Avonal 52:4.3 (594.6) rozpoczynając kolejną ziemską epokę. Zadanie Avonala jednak może być, tak jak wcześniej, wykonane przez samego Chrystusa. Może być bowiem tak, że wszystkie zadania Avonali związane z naszą planetą będzie wykonywał Machiventa i Michał.
Skąd pojawia się możliwość jednoczesnego pojawienia się zmaterializowanego syna i córki Adama i Ewy? Chodzi przede wszystkim o zawartą obietnicę o ich możliwym przyjściu jak i formę w jakiej pojawiać mogą się poszczególni wcześniej wymienieni synowie. I jakie ta forma będzie narzucać na nich ograniczenia.

Forma pojawiających się rajskich Synów. Materialna, duchowa.

Jak wynika z rozważań wszystkie wcześniej wspominane osobowości z wyłączeniem dzieci Adama i Ewy pojawiać się będą raczej w formie duchowej, choć oczywiście niewykluczonym jest pojawienie się Avonala w formie zmaterializowanej.

Michał zapowiedział swoje ponowne pojawienie się w formie duchowej. 176:2.4 (1915.1).

Książę Planetarny również działa jako istota duchowej, a działania te są możliwe dzięki towarzyszącemu mu na planecie zmaterializowanemu personelowi. 66:2.3 (742.3) W jaki sposób ma działać nasz nowy Książę Planetarny, lub działający w Jego imieniu zastępca będący również istotą duchową bez zmaterializowanych współpracowników?

W innym miejscu Księgi Urantii odnajdujemy zapewnienia, że w jakimś niesprecyzowanym okresie czasu zapewne pojawią się na naszej planecie dzieci Adama i Ewy 93:10.7 (1025.3), by w epoce światłości i życia działać na naszej planecie. 55:7.3 (632.2) Czy pojawią się oni wraz z przybyciem Machiventy Melchizedeka podejmującego się swych zadań jako zastępca Księcia Planetarnego? Jako Planetarny Suweren?

Materialna forma w jakiej pojawią się dzieci Adama i Ewy, lub nawet sam Avonal, czy inni ich ewentualni zmaterializowani towarzysze wymagać będzie pojawienia się na Ziemi jeszcze jednego szczególnego elementu. Drzewa życia. Jest to element niezbędny, by ich materialne ciała mogły zachować fizyczną nieśmiertelność 73:6.2 (825.7) uzupełniając prądy życiowe Satanii. 66:4.13 (745.3) Bez możliwości uzupełniania tych energii ich ciała materialne, tak jak i nasze, mają skończoną długość i zbyt wcześnie się degenerują 93:2.6 (1015.6), a do przeprowadzenia misji trwającej wiele tysięcy lat niezbędnym jest zapewnienie przetrwania ich ciałom.

Warunki niezbędne do rozpoczęcia kolejnej epoki planetarnej

Wydaje się, że wszystkie wcześniejsze rozważania prowadzą do wniosku, że nie tylko pojawianie się kolejnego rajskiego Syna, ale i Jezusa zależne jest od nastania odpowiednich warunków, by móc się pojawić na Ziemi. Choć możliwym są wcześniejsze zmiany, to najbardziej prawdopodobnym wydaje się jednak, że właściwe zmiany nastąpią dopiero przy zmianie systemu sprawiedliwości, a więc z nastaniem kolejnej epoki planetarnej, epoki po Synu Arbitrze. 

Przy pierwszym pojawieniu się Jezusa musiały zaistnieć najlepsze, niezbędne, sprzyjające warunki do Jego przyjścia. 121:1.1 (1332.2) Gdyby sytuacja na to pozwalała, to tak ogromnie miłujący nas Michał, czy Machiventa, którzy już wcześniej, okazując tym samym niezwykłą miłość i poświecenie, pojawili się działając dla dobra naszej planety. Czy to właśnie dlatego status naszej planety nie jest jeszcze uregulowany?

Dlaczego Syn Człowieczy nałożył na siebie ograniczenia i jakie one są? 189:3.1 (2024.3) Co powstrzymuje działania boskich Synów? Jakie są niezbędne warunki, by zmiany mogły nastąpić?

Jeśli jest to faktycznie kwestia nastania kolejnej epoki ziemskiej to warto się zastanowić, kiedy ma ona nadejść. Na planecie, gdzie wszystko toczy się normalnym torem następuje to, gdy:

• nastąpią zmiany zapatrywań większości ludzkości w kierunku duchowości, w kierunku sztuki, muzyki, literatury, rzeczywistości intelektualnych, prawdziwej filozofii i religii osobistego doświadczenia duchowego. 52:3.11 (594.2)
• będzie panować wysoka etyka społeczeństwa prowadząc do prawdziwego światowego pokoju, który cechuje się ustaniem konfliktów rasowych i narodowościowych 52:3.12 (594.3)
• kontakty międzyludzkie cechować będzie wysoka etyka i braterstwo człowieka
  powstanie rząd światowy
• nastąpi wymieszanie ras i języków, tak, że zaistnieje niemal jedna rasa, jeden kolor skóry, jeden język 52:4.1 (594.4)

Czy wszystkie te elementy są niezbędne?

We wcześniejszym okresie naszej planety, pomimo zawirowań wynikłych z buntu Caligastii, Nosiciele Życia uznali, że warunki są odpowiednie, by Syn i Córka Materialna (Adam i Ewa), mogli się zjawiać i tym samym zapoczątkować kolejna erę. 73:0.1 (821.1) Czy możliwym jest zatem, by kolejna era nastąpiła pomimo tego, że sprawy na naszej planecie toczą się innym niż standardowy, nieprzewidywalnym torem? 52:6.2 (597.3) Co jest warunkiem koniecznym i wystarczającym?

Zastanawiając się nad tą kwestią odnajdujemy w rozdziale szóstym dokumentu 52 wskazówki nad czym ludzkość powinna zacząć pracować. Wydaje się, że elementem wystarczającym jest braterstwo człowieka. Cały bowiem ten rozdział poświęcony jest sposobom jego uzyskania. Może to właśnie na ten moment czeka Michał? Na panowanie braterstwa człowieka?

Nad czym zatem jako ludzkość powinniśmy się skupić, by braterstwo człowieka mogło prawdziwe rozkwitnąć na naszej pięknej planecie:

• braterstwo społeczne - osiągnąć je można poprzez zwiększanie kontaktów, podróże, handel, wspólny język, wymiany międzyrasowe i międzynarodowe 52:6.3 (597.4)
• wymiana intelektualna - poprzez znajomość literatury, myśli i odczuć innych ras i narodowości, bo one to przyczyniają się do zrozumienia, sympatii i miłości do innych narodów 52:6.4 (597.5)
• przebudzenie etyczne - bazuje na wartościach moralnych potępiających zło narodowej i rasowej zawiści i zazdrości wynosząc życie według złotej reguły 52:6.5 (597.6)
• mądrość polityczna - bazuje na emocjonalnej samokontroli, pozwala na rozstrzyganie sporów metodami cywilizowanymi bez działań wojennych 52:6.6 (598.1)
• wnikliwość duchowa - prowadzi do zrozumienia i miłości braterskiej będącymi głównymi czynnikami prowadzącymi do ogólnoświatowej realizacji braterstwa 52:6.7 (598.2)

Doszukując się pierwszych jaskółek zmian idących we właściwym kierunku można zwrócić uwagę na jednostki, które mogą zwiastować nadchodzące zmiany. Osoby, a nawet grupy społeczne żyjące bardziej naturalnie, efektywnie, bez przepychu z samoograniczaniem siebie. 52:4.8 (595.3)

Czy coś więcej, wcześniej może nas czekać?

Czy może pojawić się w międzyczasie inne objawienie w podobnej formie jak Księga Urantii? Zostało nam przekazane, że możliwym jest niejedno objawienie (co nie jest jednoznaczne z obdarzeniem) w epoce poadamicznej, w tej, w której jest nasza planeta 52:3.11 (594.2)

Jedno zostało nam jeszcze obiecane. Przyjście innego, większego Jana Chrzciciela. Będzie on głosił ideę królestwa Bożego bez opierania się na istniejącym kościele i oczekiwanym pojawieniu się Michała. Będzie głosić ideę woli Ojca Niebieskiego, dominującą i transcendentną w sercu wierzącej osoby. A wydarzy się to przed ponownym przyjściem Jezusa. W ten sposób odnowią się prawdziwe nauki Syna Człowieczego. 170:5.19 (1866.2)

Zapraszamy do dyskusji na te i inne tematy poruszane w Księdze Urantii na tej stronie, jak i na grupie czytelników Księgi Urantii na FB, czy uczestnictwa w wydarzeniach, w tym cotygodniowych spotkaniach polskich czytelników.