Bóg Najwyższy
0:2.15 (4.9) 4. Bóg Najwyższy – Bóg czasu i przestrzeni, aktualizujący się, albo rozwijający się. Osobowe Bóstwo realizujące czasowo-przestrzenne, empiryczne dokonania, utożsamiające stworzonego ze Stwórcą we współdziałaniu. Istota Najwyższa osobiście doświadcza jedności Bóstwa, jako rozwijający się i empiryczny Bóg ewolucyjnych istot czasu i przestrzeni.
0:7.7 (11.1) Bóg Najwyższy w Havonie jest osobowym odzwierciedleniem duchowym trójjednego Rajskiego Bóstwa. Ten asocjacyjny związek Bóstwa rozprzestrzenia się obecnie stwórczo na zewnątrz, w Bogu Siedmiorakim a syntetyzuje się w mocy empirycznej Wszechmocnego Najwyższego, w wielkim wszechświecie. Rajskie Bóstwo, egzystencjalne jako trzy osoby, ewoluuje zatem empirycznie w dwu stadiach Najwyższości, podczas gdy te dwoiste stadia są zjednoczone w mocy-osobowości jako jeden Pan, Istota Najwyższa.
0:8.10 (12.1) Bóg Najwyższy jest potencjalny w Rajskiej Trójcy, z której wywodzi swą osobowość i duchowe atrybuty; jednak obecnie aktualizuje się on w Synach Stwórcy, Pradawnych Czasu i Duchach Nadrzędnych, z których wywodzi swą moc jako Wszechmocny dla superwszechświatów czasu i przestrzeni. Ten przejaw mocy Boga, najbliższego istotom ewolucyjnym, aktualnie rozwija się teraz w czasie-przestrzeni razem z tymi istotami. Wszechmocny Najwyższy, rozwijający się na poziomie-wartości działań nieosobowych oraz duchowa osoba Boga Najwyższego, stanowią jedną rzeczywistość – Istotę Najwyższą.
0:9.5 (13.3) Bóg Najwyższy i Bóg Ostateczny, wyłaniający się teraz we wszechświatach empirycznych, nie są egzystencjalni – nie są przeszłościowo wieczni a tylko wieczni przyszłościowo, wieczni, uwarunkowani czasem-przestrzenią oraz uwarunkowani transcendencją. Są Bóstwami posiadającymi to, co najwyższe, ostateczne oraz ewentualnie najwyższo-ostateczne, Bóstwami, które doświadczyły historycznych początków wszechświata. Nigdy nie będą mieć końca, ale mają początki swej osobowości. Są wprawdzie aktualizowaniem się wiecznych i nieskończonych potencjałów Bóstwa, ale sami nie są ani bezwzględnie wieczni ani też nieskończeni.
0:12.4 (16.1) Bóg Najwyższy, Bóg Ostateczny a nawet Bóg Absolutny są zatem boskimi nieuchronnościami. Te trzy Bóstwa empiryczne istniały potencjalnie w egzystencjalnej Trójcy, Rajskiej Trójcy, ale ich pojawienie się we wszechświecie, jako osobowości obdarzonych mocą, jest zależne po części od ich własnego działania empirycznego we wszechświatach mocy i osobowości, a po części od empirycznych osiągnięć posthavonalnych Stwórców i Trójc.
106:2.7 (1165.4) Bóg Najwyższy jest empiryczny; zatem można doświadczyć go w pełni.
115:7.3 (1266.4) to syntetyzujące i jednoczące Bóstwo – Bóg Najwyższy – jest uosobieniem skończonego cienia, rzucanego na wielki wszechświat przez nieskończoną jedność niezbadanej natury Rajskiego Ojca, Pierwszego Źródła i Centrum.
116:2.14 (1270.11) Bóg Najwyższy nie jest ani Rajską Trójcą, ani też nie jest żadnym z tych Stwórców superwszechświata, których funkcyjne działania faktycznie syntetyzują jego rozwijającą się, wszechmocną władzę. Bóg Najwyższy, podczas gdy pochodzi od Trójcy, przejawia się istotom ewolucyjnym jako osobowość mocy tylko przez skoordynowane funkcje trzech pierwszych poziomów Boga Siedmiorakiego.
117:1.7 (1279.5) Bóg Najwyższy jest prawdą, pięknem i dobrocią, gdyż te koncepcje boskości reprezentują skończone maksima ideowego doświadczenia.
117:3.7 (1282.2) Bóg Najwyższy sam jest wolicjonalnym, stwórczym uczestnikiem swego własnego aktualizowania się, jako Bóstwo.
117:4.1 (1283.3) Bóg Najwyższy jest Bóstwem skończonym i musi podołać problemom skończoności w pełnym tego słowa znaczeniu.
118:2.3 (1296.5) Bóg Najwyższy może nie być objawieniem czasowo-przestrzennej wszechobecności Bóstwa, ale jest on literalnie przejawem Boskiej wszechbytności.
118:9.9 (1304.2) Bóg Najwyższy jest uosobieniem całego doświadczenia wszechświata, zogniskowaniem całej skończonej ewolucji, maksymalizacją całej rzeczywistości istoty stworzonej, zwieńczeniem mądrości kosmicznej, ucieleśnieniem harmonijnego piękna galaktyk czasu, prawdą kosmicznych znaczeń umysłu i dobrocią najwyższych wartości ducha. I Bóg Najwyższy będzie, w wiecznej przyszłości, syntetyzować te rozmaite zróżnicowania w empirycznie znaczącą całość, nawet tak, jak są one teraz egzystencjalnie zjednoczone na absolutnych poziomach Rajskiej Trójcy.
Zobacz także hasła "Bóstwo", "Boskość", "Bóg", "Bóg Siedmioraki", "Bóg Ostateczny", "Bóg Absolutny", "Istota Najwyższa", "Wszechmocny Najwyższy", "Rajska Trójca"