Duch rady
34:4.10 (378.4) Siedem przybocznych umysłów-duchów stworzonych jest przez Boską Opiekunkę wszechświata lokalnego. Te umysły-duchy są zbliżone w swym charakterze, ale zróżnicowane w mocy i wszystkie podobnie podzielają naturę Ducha Wszechświata, choć raczej nie można ich uznać za osobowości niezależne od ich Matki Stwórczyni. Siedmiu przybocznym nadano następujące nazwy: duch mądrości, duch czczenia, duch rady, duch wiedzy, duch odwagi, duch zrozumienia i duch intuicji – szybkiej percepcji.
36:5.10 (402.7) Duch rady – bodziec społeczny, podstawa współpracy gatunku; zdolność istot z wolą do zestrojenia się ze swymi współbraćmi; u niższych istot źródło instynktu stadnego.
62:6.3 (709.4) Z początku tylko duch intuicji mógł funkcjonować w instynktownym i odruchowym behawiorze prymitywnego życia zwierzęcego. Wraz z wyodrębnieniem się wyższych gatunków, duch zrozumienia mógł wyposażyć takie stworzenia w dar spontanicznych skojarzeń idei. Później widzieliśmy w akcji ducha odwagi; rozwijające się zwierzęta wykształciły surową formę samoświadomości obronnej. W rezultacie pojawienia się grupy ssaków, zauważyliśmy przejawiającego się w coraz większym stopniu ducha wiedzy. Ewolucja wyższych ssaków sprawiła, że zaczął działać duch rady, w rezultacie czego rozwinął się instynkt stadny i zaczął się rozwój prymitywnego społeczeństwa.