Kosmiczna świadomość
0:2.2 (3.15) Kosmiczna świadomość zakłada uświadomienie sobie Pierwszej Przyczyny, jednej i jedynej rzeczywistości bezprzyczynowej.
47:7.5 (537.5) Prawdziwa, kosmiczna świadomość rodzi się w mieszkaniu piątym. Zaczynacie ukierunkowywać się na wszechświat. W rozwiniętych umysłach wznoszących się śmiertelników zaczyna kiełkować myśl, że pewne zdumiewające i świetne, niebiańskie i boskie przeznaczenie oczekuje wszystkich tych, co ukończą progresywne wznoszenie się do Raju, które się właśnie zaczęło, tak mozolnie, ale radośnie i pomyślnie. Mniej więcej w tym czasie przeciętny, wznoszący się śmiertelnik, zaczyna przejawiać autentyczny, oparty na doświadczeniu entuzjazm dla wznoszenia się do Havony. Nauka staje się dobrowolna, bezinteresowna służba naturalna a czczenie spontaniczne. Budzi się prawdziwy, morontialny charakter; rozwija się prawdziwa, morontialna istota.
104:3.2 (1146.4) Człowiek śmiertelny żyje na Urantii we wspaniałej epoce poszerzających się horyzontów i rozbudowujących się koncepcji a jego filozofia kosmiczna musi przyspieszyć swój rozwój, aby dotrzymać kroku intelektualnej ekspansji na arenie myśli ludzkiej. W miarę poszerzania się kosmicznej świadomości śmiertelnego człowieka, dostrzega on związki wzajemne wszystkiego tego, co znajduje w swojej materialnej nauce, intelektualnej filozofii i duchowej wnikliwości. Mimo to, z całą tą wiarą w jedność kosmosu, człowiek dostrzega różnorodność wszelkiej egzystencji. Wbrew wszystkim koncepcjom dotyczącym niezmienności Bóstwa, człowiek zauważa, że żyje we wszechświecie nieustannych zmian i empirycznego rozwoju. Niezależnie od świadomości przetrwania wartości duchowych, człowiek zawsze rozumował według matematyki i prematematyki siły, energii i mocy.
112:2.9 (1228.4) Samo posiadanie osobowości określa człowieka jako istotę duchową, ponieważ zjednoczenie jestestwa i samoświadomość osobowości są darami świata nadmaterialnego. Ten właśnie fakt, że śmiertelnik materialista może zaprzeczyć istnieniu rzeczywistości nadmaterialnych, sam w sobie i od siebie ukazuje istnienie i działanie duchowej syntezy i kosmicznej świadomości jego ludzkiego umysłu.