Przyczynowość
16:6:6 (192.2) Przyczynowość – domena rzeczywistości zmysłów fizycznych, naukowe domeny logicznej jednolitości, odróżnianie tego, co zgodne z faktami, od tego, co niezgodne, refleksyjne wnioski oparte na reakcji kosmicznej. Jest to matematyczny rodzaj kosmicznego rozróżniania.
118:4:4 (1298.4) Przyczynowość, pomijając egzystencjalności, jest trojaka w swej podstawowej naturze. Tak jak działa w tej epoce wszechświata i jak to dotyczy skończonego poziomu siedmiu superwszechświatów, można ją sobie wyobrazić jako:
118:4:5 (1298.5) 1. Aktywizację potencjałów statycznych. (…)
118:4:6 (1298.6) 2. Wynikanie wszechświatowych możliwości. (…)
118:4:7 (1298.7) 3. Stwarzanie i ewolucję wszechświatowych aktualności. (…)
130:4:5 (1434.4) Nierozumna przyczynowość nie może wykształcić subtelności i złożoności z tego, co surowe i proste, tak samo nie może pozbawione ducha doświadczenie wykształcić boskich charakterów o wartościach wiecznego życia z materialnych umysłów śmiertelników czasu.